จ้อย ๆ คือ

• ว. คล่อง, ไม่หยุดปาก, ในคำว่า พูดจ้อย หรือ พูดจ้อย ๆ.

• จ้อ     ว. อาการที่พูดหรือคุยเรื่อยไปไม่หยุดปาก เช่น พูดจ้อ.
• จ้อย     ๑ ว. เล็ก, น้อย, เช่น เรื่องจ้อย. ๒ ว. คล่อง, ไม่หยุดปาก, ในคำว่า พูดจ้อย หรือ พูดจ้อย ๆ. ๓ ว. ไม่ได้วี่แวว, ไร้วี่แวว, เช่น หายจ้อย
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• จ๋อย ๆ    ว. คล่อง, ไม่หยุดปาก, เช่น พูดจ๋อย พูดจ๋อย ๆ.
• จุ ๆ    ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดูดลมเข้าปากเพื่อดุ ห้าม หรือเตือนเป็นต้น.
• จู่ ๆ    ว. ไม่บอกกล่าวล่วงหน้า เช่น จู่ ๆ ก็มา.
• จู่ๆ    adv. ไม่บอกกล่าวล่วงหน้า ชื่อพ้อง: โดยกระทันหัน, ทันทีทันใด ตัวอย่างการใช้: เรือบินแล่นอยู่นานก็ไม่ถึงสักที แล้วจู่ๆ เรือบินก็ร่อนลงที่สนามบินแห่งหนึ่ง
• ผู้ทำงานอย่างจริง ๆ จัง ๆ    ผู้ปฏิบัติ
• ไป ๆ มา ๆ อย่างไร้จุดหมาย    เคลื่อนไปเคลื่อนมาอย่างไม่หยุด เจาะผ่าด้วยเครื่องมือดังกล่าว เที่ยวหาดความสำราญ เที่ยวเตร่ เที่ยวไป
• จด ๆ จ้อง ๆ    ก. ตั้งท่าจะทำแล้วไม่ลงมือทำเพราะไม่แน่ใจ.
• อยู่ ๆ    ว. อาการที่พูดหรือแสดงหรือได้รับสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยไม่มีสาเหตุ เช่น อยู่ ๆ เขาก็มาด่าฉัน อยู่ดี ๆ เธอก็เป็นลมฟุบไป อยู่ดี ๆ ก็มีคนนำเงินมาให้.
• จั้ก ๆ    ว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.
• จ้อก ๆ    ว. เสียงอย่างเสียงน้ำที่ไหลตกลงมา.
• จ๊อก ๆ    ว. เสียงอย่างเสียงน้ำที่ไหลตกลงมาเบา ๆ; เสียงท้องร้องเวลาหิว, จ๊อก ก็ว่า.
• จ้องมองอย่างโง่ ๆ    จ้องมองอย่างแปลกใจ จ้องเขม็ง